Mandeville en "Set Up"

Afgelopen week ben ik met m’n zwarte oom op pad geweest. Dit was erg gaaf. Hij woont tijdelijk in Mandeville. Dit is een stad in de provincie Manchester, wat groter dan May Pen, op een half uurtje rijden. Hij kwam me rond de middag ophalen samen met een vriendin van hem die hij eerst nog even thuis moest afzetten. Ze had nog wat spullen bij die wij naar binnen moesten sjouwen en daar bleek duidelijk dat ze niet de armste van Jamaica was. Niet te geloven! Hierbij blijkt maar weer eens hoe groot het verschil in rijkdom in Jamaica is. Ik heb er geen foto’s van dus ik zal het maar even beschrijven: Een kast van een huis gelegen tussen de bergen van Mandeville met een keurig verzorgde oprijlaan met palmbomen en nog meer mooie bloemen. Bij het huis een aangelegde vijver als een soort grachtje om het huis heen. Een erg luxe entree met marmeren pilaren en erboven een balkon. Binnen gekomen lag er een groene loper door het huis heen die naar de verschillende kamers liep. Een geweldige huiskamer met alle electronica waar een normale Jamaicaan alleen maar van kan dromen. Binnen was sowieso alles van marmer met hier en daar een zilveren of gouden versiering. En ze had er zowaar druk op de leidingen, wat bij mij in huis altijd nog maar afwachten is. Erg bizar dat één persoon zoveel geld heeft en een ander in een krakkemikkig schuurtje woont. Echte krottenwijken heb ik trouwens nog niet gezien die schijnen in Kingston echter wel te zijn.

Hierna nam hij me mee naar z’n plaatselijke golfclub. Helaas niet gegolfd want daar was geen tijd voor. Hij was namelijk bezig met z’n afscheidstour op Jamaica, want hij vertrekt over een week naar Canada waar hij de zomers doorbrengt. Op de golfclub wilde hij me een Heineken aanbieden, maar na hem uitgelegd te hebben dat het uit Nederland kwam (dat wist ie niet), heb ik toen toch maar een jamaicaanse red stripe genomen. Prima bier trouwens.
Verder zijn we die avond bij wat vrienden van hem gaan eten. Het spelletje domino, met die steentjes, is erg populair. Iedereen heeft z’n eigen regels ervoor. 1 regel is echter overal in jamaica hetzelfde en dat is dat je de steen het liefst zo hard mogelijk op tafel gooit. De tafel is daarbij het liest zo wankel mogelijk dus dit vergt enige behendigheid. Ze spelen het van jong tot oud en het spelletje om elkaar gek te maken is belangrijker dan het spel zelf. Bij z’n vrienden ook de eerste shotjes white rum gekregen dus het werd steeds gezelliger.
Hij heeft me ook nog z’n huis laten zien die hij aan het bouwen is, als ie in Jamaica is tenminste. Mooi huis, maar het zal nog zeker 10 jaar duren voordat hij erin kan gaan wonen gezien de gemiddelde werklust van een arbeider hier.

Er was die avond ook een “set up” van een neef van hem. Dit is een feest voorafgaand aan de begrafenis van iemand. Ik had geen idee wat ik me erbij voor moest stellen, maar het was een eindje weg van Mandeville en op het platteland. Voordat we gingen stopte hij nog om rum te kopen bij een verkoper op straat, om vervolgens 10 minuten later bij een supermarkt nog maar 2 flessen rum te halen en een grote zak ijs. (er zou maar te weinig rum zijn)
Hij heeft het idee van een “set up” uit proberen te leggen en het komt er dus op neer dat ze het leven van iemand het liefst feestend afsluiten. Dit was echter een speciaal geval en nogal vreemd. Er was namelijk een feestje in het huis waar hij was overleden. Hier waren familieleden, buren en kennissen. Hier werd ook weer volop gedomino’t. Daarnaast was er een feest in de kerk van de plaats waar hij geboren was. Dit was een seventh day adventist chirch en hierbij was buiten muziek en werd gedanst en verkochten ze kip en soep. 2 feesten dus, op 2 verschillende plaatsen. Ze mogen hier echter geen alcohol drinken vanwege hun geloof. Daar hadden ze dus een nogal simpele oplossing voor. Ze hadden het huis tegenover de kerk geclaimd om een huisfeest te geven en daar was het dus ook het gezelligst.
Omdat ’s nachts m’n oom geen zin meer had om helemaal naar May Pen te rijden bleven we slapen bij een neef van hem. (hij heeft 13 broers en zussen dus altijd ergens wel een bed vrij)
’s ochtendsvroeg weer terug gereden naar huis en daarbij bleek dat het een feest in de middle of nowhere was. Erg leuk om ook eens het echte plattenland te zien. De wegen zijn hier nog slechter dan in May Pen en er wordt dan ook wel gezegd dat een jamaicaan niet on the left side rijd, niet on the right side, maar on the best side.

Op stage gaat het nog steeds maar moeizaam vooruit. Er zijn wat dingen die ik kan verbeteren aan het bammie en callaloo proces, maar echt vlotten wil het nog niet.

Thuis krijg ik iedere ochtend en avond wel wat anders voorgeschoteld. Ik heb geloof ik al meer vis gegeten dan ik in m’n hele leven ooit gehad heb. Daarnaast kom ik ruimschoots aan m’n 2 stuks fruit per dag. Wellicht moeten ze hier bij de schijf van vijf een maximum van 6 aan stellen, want ze proppen je er letterlijk vol mee.

Verder ben ik afgelopen weekend nog op het strand geweest. Samen met een meisje uit May Pen naar Hellshire beach. Dit is een mooi strandje vlak bij Kingston. Busritjes zijn hier een groot avontuur en ik vind het wel iets hebben met z’n 30e in een minibus. De truck is om de volste bus uit te kiezen, want die vertrekt namelijk als eerste.

Ben benieuwd of ik binnenkort naar de stembus moet bij de ambassade van Nederland in Cuba, dus hou mij ook maar op de hoogte. Ik kijk nu vooral uit naar de vakantie met pa en ma en Niels, die over 3 weekjes alweer langskomen.

Groetjesssssssssss!!

Rik