Met een pizzadoos naar Vilnius, Riga en op na stP

Hier volgt alweer m’n volgende verhaal. Het is een lap tekst van heb ik jou daar dus hierbij twee versies:
De korte (voor de arbeiders en mensen met weinig tijd)
De lange (Opa en oma’s en alle andere geïnteresseerden)
Korte versie:
Het reizen gaat in een sneltreinvaart. Ik leef nog en bevind me nu nét over de grens in Rusland op weg naar Sint Petersburg.
Lange versie:
Ik ben iets langer dan gepland in Gdánsk gebleven, want ik wilde liftend naar Vilnius maar met Pasen was liften geen optie vanwege de beperkte hoeveelheid auto’s op de weg. Hoewel ik alle highlights wel al gezien had heb ik toch nog een paar mooie dagen gehad. Ik heb een avond gestapt met een groepje polen. Een foto van het zeer pitoreske met graffiti bekladde kroegje met wiskey als day-soup heb ik op facebook gezet (Prachtig naast een riviertje). Ik heb daar de groep polen leren kennen en ze namen me mee naar alle gave kroegen/clubs van Gdánsk. De eerste wodka op, dat belooft wat voor Rusland! De dag erna ben ik naar Westerplatte gegaan. Dat is een plaats aan de kust waar de duitsers WOII zijn begonnen. Ik heb daar een paar bunkers en een grote obelisk ter nagedachtenis van de gesneuvelden gezien. Met de bus heen en voor de gekkigheid met een toeristen-piratenschip terug, en op de boot live poolse gitaarmuziek. Omdat ik de twee 60+’ers in het hostel ook wel wat moe begon te raken ben ik de dag erna met de trein naar Gdynia gegaan. Het plan was om joggend over het strand terug naar Sopot te gaan, maar op het station kwam ik een Thai tegen die in Warschau studeert. Met hem ben ik langs de kust terug gelopen, ook hier weer diverse bunkers en afweergeschut van WOII in de bossen/heuvels te zien.

De dag erna was het tweede paasdag en ben ik toch maar gaan liften. Rond 5u ’s ochtends vertrokken, want ook deze keer had ik natuurlijk geen idee of ik het ging halen. Afstand tussen Gdánsk en Vilnius: Wie het weet mag het zeggen. De kerel in het hostel had me zeer goede tips gegeven. ’s Avonds had ik natuurlijk een bord of stuk karton nodig om Vilnius op te schrijven. Die avond een dievriespizza’tje gegeten en zo had ik m’n liftbord ook binnen. Ik ben eerst een stukje met de bus de stad uit gegaan en van daaruit m’n eerste lift gehad. Hieronder weer een opsomming:
Nummero uno: Een pool die me zo’n 80km verderop kon brengen. Hij was 2 dagen terug ontslagen uit het ziekenhuis. Omdat het tweede paasdag was en hij niet in de kerk komt grapte hij dat hij een alcoholic i.p.v. een katholic was. Hij bleek toch vrij serieus een alcoholic te zijn, maar gelukkig kwam hij toen wel nuchter over. Hij zette me af bij een tankstation waar een hotel naast lag.
Nummer 2: Deze man kwam uit het hotel en wilde me wel een stuk verder brengen. Hij zat in het hotel omdat hij ruzie met z’n vrouw had. Hij lag in scheiding dus ook een wat vreemde rit. Wel erg aardig en hij zette me bij een Mac Donalds af.
Nummer 3: Een zeer gestresste vrouw van rond de 30. Veel stress bij het instappen om vervolgens na 20 km te zeggen dat ze de andere kant op ging....Aardige vrouw, maar compleet verkeerde richting dus. Ze belde haar vriend op die in het engels mij kon verstaan, want zij kon alleen pools. Ze heeft me weer bij precies dezelfde Mc Donalds afgezet. Ghaha, idiote bedoeling.
Nummer 4: Naast de Mc Donalds bij een wasstraat aan een groep jeugd gevraagd of zij me verder konden brengen. Dat kon en ze waren erg geïnteresseerd in m’n reis en volgen me nu ook op facebook. Ze veranderde hun plannen om eerst naar het ene familielid te rijden om daarna pas naar hun andere bestemming te rijden, dat was gunstiger voor mij. Aan de rand van een stad bij weer een tankstation afgezet.
Nummer 5: Dit was een vastgoedbaas die me erg ver kon brengen. Ik schat zo’n 150km. Hij week echter wel af van mijn vooraf geplande route, maar goed het was dichter bij Vilnius. Hij liet me zelfs de omgeving nog even zien. Een toeristisch gebied met veel meren en riviertjes en hij liet me wel 10 kajakverhuurbedrijven zien. Hij zette me echter op een nogal shit plek af. Wel aan de rand van een stadje, maar totaal uitgestorven.
Nummer 6: na 45minuten toch door twee dames, een poolse en een duitse, puur uit medelijden meegnomen. Ze kwamen zelfs teruggereden na al een keer gepasseerd te zijn. M’n blonde kuif maakte blijkbaar toch indruk...:P. Ze zetten me in een dorpje bij een zeer verlaten bushalte af in de hoop dat ik van daaruit met de bus naar een stadje, Elk, kon gaan.
Nummer 7: Hier ga ik nog wel een keer van wakker liggen denk ik. De bushalte waar ik stond was zo verlaten. Ik denk om de 10 minuten 1 auto en het was toen rond 17.00u. Ik heb ook geen tent meegenomen dus heb in principe wel een hotel nodig. De bussen reden niet (tweede paasdag) dus aan de bushalte had ik ook weinig. Na 30 minuten kwam een enorm zatte pool die om de 10 stappen bijna in de berm viel begeleid door ik denk z’n zoon en zuipvriend voorbij gewaggeld. Geen lekker buurtje, maar gelukkig negeerde ze me. Hij kon verder ook niks meer, maar wel een erg triest straatbeeld. Nog geen 5 minuten later kwam een 46-jarige pool bij me staan. Hij was op weg naar huis, maar besloot toen ie mij zag ook te gaan liften naar z’n tante. Hij belde z’n tante op, en zei iets in de trand van: ik kom er zo aan. Ghaha yeah right. Het was wel een typische reiziger en wist me vanalles te vertellen over Thailand waar z’n vrouw vandaan komt... Toen weer een andere enorm zatte pool voorbij zien waggelen en zingen, maar deze vond m’n liftgedrag nogal interessant en begon mij en de reis-pool lastig te vallen. We besloten op te splitsen zodat we meer kans maakte. Na nog een tijdje wachten ben ik toen meegenomen door de priester van het dorp. Hij had een paar goede missen ’s ochtends in de kerk gehad en kon me wel naar Elk brengen! Hij heeft me op het trein/bus-station afgezet en wees me ook naar het dichtsbijzijnde hotel.

Het was al laat dus na de bustijden bestudeerd te hebben heb ik het hotel gepakt. Enorm lelijke poolse stad trouwens, maar wel mooie meertjes in de buurt. In het hotel een lekkere diepvries gevulde tonijn dompling gegeten. Niet dus. Het meisje die ze 5 minuten in de magnetron had opgewarmd, op instructies van dr baas, heeft hem op mijn advies nog 5 minuten in de magnetron gestopt. Helaas was daardoor m’n sla ook warm, want dat lag op het zelfde bord. De dag erna maar snel door naar Vilnius. Elk is ongeveer op de helft tussen Gdánsk en Vilnius en ben rond 8uur vertrokken.
Liftdag 3:
Eerst de bus naar Suwalki van ongeveer 1,5uur. Daar een zeer opmerkelijke lift gehad. Een poolse visser nam me mee naar een vrachtwagenparkeerplek een stuk uit de stad. Z’n muziek stond vol open, mooie poolse trommels door de speakers en het enige wat hij tegen me gezegd heeft is op het einde: “finish”.
Toen na 10 minuten al een lift kunnen scoren bij een trucker. Ene Sergio van Wit-Rusland die z’n geladen 12 ton tomaten vanuit Spanje naar Minsk aan het brengen was. Hij moest z’n lading laten controleren in Vilnius en heeft me dus praktisch in het centrum afgezet. Ideaal! Hij kon goed duits, dus een erg gezellige rit gehad.

In Vilnius in een best wel smerig hostel geslapen, was eigenlijk al blij dat ik er een gevonden had, maar had achteraf beter door moeten zoeken. Ik heb Vilnius onderandere hardlopend en mountainbikend bekeken. Gefietst van het ene uitkijkpunt naar de ander en hier wél in de televisietoren gegaan. In tegenstelling tot Berlijn was hier geen wachtrij van 3,5uur. Mooi uitzicht. Een avondje op stap geweest met litouwers en een avondje Champions Leage gekeken met libanezen. In het sportcafé was op het einde van de avond alleen nog maar Amstel te verkrijgen. Met tegenzin toch maar een besteld.

Van Vilnius ben ik met de bus naar Riga gegaan. De bus doet er 4 uurtjes over en is spotgoedkoop. In Riga met een groep Denen die op vrijgezellenparty waren op stap geweest. De dag erna een gratis (tip-based) rondleiding door de stad gevolgd. In die tour leerde ik een Argentijn kennen die samen met een Colombiaan in Riga op vakantie was. Die avond dus naar hun hostel gegaan en met nog wat meer duitsers een mooie zaterdagavond gehad. Het is een zeer internationale bedoeling aan het worden zo! Een aantal keer typisch iets uit Letland gegeten. Aardappelen en vlees in een pannetje, erg lekker! Ik heb zojuist m’n nog 60 aanwezige Zloty’s ingeruild voor 550 roebels en zit op het moment in de bus naar stPetersburg. De bus reed via Tallinn, maar daar heb k het busstation in de schemering ongeveer 5 minuten kunnen zien. De bus doet er 11 uur over maar heeft wel stroom en internet en koste nog geen 30 euro. Ik ben nu nét de grens over na één keer paspoort controle in de bus, één keer paspoort controle uit de bus en nog een keer paspoort controle in de bus. Maar ik mocht het land van Poetin binnen. Да! : oftewel: Yes!

Pfieeeuuuuuuwww wat een lang verhaal, maar ik heb het erg naar m’n zin hier en daar en ook een stukje verderop. M’n volgende verhaal zal ik in Beijing schrijven. Een treinrit van 9.000km (of is het meer?) in het verschiet. Heel veel groetjes,

Rik